Met de vlam in de pijp!

17 december 2014 - Đà Lạt, Vietnam

Laatste blog was 'from rusia with love', volgende halte op onze trip: Dalat. Daarvoor moesten we weg van de kust en het bergachtige binnenland in, en dat hebben we gevoeld - hobbelige bochtige busrit. De eerste dag daar hebben we het niet zo grote stadje verkend. Het weer was terug niet fameus, bewolkt niet al te warm en af en toe een drupje. Maar wel mooie en leuke dingen gezien.

Een kathedraal - hier zitten best wel wat katholieken, dat zijn we niet meer gewend na al onze boeddha-evaringen. Een 'crazy house' - best te beschrijven als een kruising tussen Gaudi en de Efteling :-) . Een keizerlijk zomerpaleis - gewoon een paleis eigenlijk. En een markt die overdag al groot is maar op weekendavonden nog eens zo uitgebreid is. Daar eten we in de lokale broodjesbar, we wilden eigenlijk een simpel broodje kaas maar daar kwam nog vanalles bij: pens, vettig spek, sojasaus, koriander... bon, niet onze beste avondmaaltijd maar wel weer een ervaring rijker.

En dan was het tijd voor ons grote avontuur met de Easy Riders - motards waar je een hele toer mee kan doen. Wij gingen 4 dagen op stap met Nam en Mô, om de ruime omgeving van Dalat te bezoeken en te eindigen (een paar uur geleden) in Ho Chi Minh City, het vroegere Saigon. 

Er viel echt heel wat te bezoeken, en we kregen enorm veel uitleg van onze motards (de ene zijn engels was jammer genoeg nogal moeilijk te verstaan), dus we mochten zeer regelmatig de benen strekken :-). Een prachtige bloemenkwekerij, een tempel, koffieplantage, zijdenrupsenverwerkend bedrijf, schitterende watervallen, groene rijstvelden, dennenbossen,  peper- en passievruchtplantages, chopstick- en tandenstokerfabriekje, mandenvlechters, borduuratelier... (by the way, hier werken ze 7d/7, dag thuis = dag niet betaald. Waar staken wij alweer voor in België? En ze laten ook écht niks verloren gaan, afval van het ene bedrijfje is input voor een ander). 

Ook heel fijn was dat we vanaf de eerste middag tot deze middag zo goed als geen andere toeristen tegengekomen zijn. Dat merk je wel aan de reactie van de mensen en vooral de kindjes, die wildenthousiast zijn als ze ons zien :-). Het vermelden waard is ook wel de platte band op dag één. Eerst hebben ze het zelf proberen te maken, maar het gat bleek te groot. Dan gestopt in een chique garage waar ze ons doorverwezen naar de rommelige doe-het-zelf garage 100 m verder... en met hulp van alle buren was het rap gefikst.

We hadden gedacht dat de kerstsfeer wat aan ons voorbij zou gaan, maar niks is minder waar! Hier in het zuiden zijn nogal wat katholieken, en als wij vonden dat ze in hun tempels al kitscherig waren, dan geldt dat nog eens zo hard voor hun kerststallen - allé, hier zetten ze geen 'stallen' maar 'grotten' - we hebben onze ogen uitgekeken :-) . 

Eindbestemming van de 4-daagse was dus Ho Chi Minh City. Miljoenenstad waarin naar 't schijnt  10 miljoen brommers rondrijden. En wij kwamen daar aan... op de brommer! Qua integratie kon dat wel tellen :-) . Belangrijk is dat we nu hopelijk echt van het slechte weer vanaf zijn - op de moto gelukkig ook al goed weer gehad, op 1 dag na, en hier was het daarnet 34 graden! 

 

Foto’s

2 Reacties

  1. Debby Van Nistelrooy:
    18 december 2014
    Hey hier ben ik weer, jullie alom gekende stalkster ;)! Wauw, weer lekker ondergedompeld in andere cultuur he! Lijkt me wel best avontuurlijk zo achterop bij zo ne vietnamees, veilig gevoel? Zalig om alle toeristische plekskes met zo ne gids achter te kunnen laten he. Fotos van watervallen blijven adembenemend knap! Heb het idee dat die mensen pas weten wat werken is, tegenover wij rotverwende belgen. Maar kom, iedereen zijn leventje he! Geniet er nog van meisjes en hopelijk blijven jullie beetje in de kerstsfeer xxx
  2. Kaat:
    30 december 2014
    Hoi Karolien! Hebben identiek dezelfde trip gemaakt met de Easy riders... Een van onze mooiste reiservaringen, om verschillende redenen: Ook in Dak Mil (hoe schrijf je dat?) gelogeerd, bij een oorlogsveteraan die nog met de Amerikanen mee vocht? Daar is onze Emiel exact 8 jaar geleden 'made in Vietnam' . Tot binnenkort!