Bye bye Vietnam

We hebben vandaag Vietnam uitgewuifd en het voelde toch wat raar aan,  we werden er een beetje melancholisch van... En dat terwijl we de eerste dag dachten dat het toch zo niet echt ons land ging zijn... Straks krijgen jullie een samenvatting van onze impressies! Maar eerst het laatste verslagje over Vietnam, ons bezoek aan Saigon/Ho Chi Minh City.

Dé locatie om meer te weten te komen over die gruwelijke oorlog van nog niet zo lang geleden. We bezoeken het paleis van de hereniging en het oorlogsmuseum en worden er op slag stil van. Verder wandelen we door de franse wijk, met zijn notre dame, mooi postkantoor en een pak poepchique hotels (we testen de cocktails in de skybar :-) ). En dan naar de markt voor onze eerste souvenirs-shopping (ik vertel niet wat we gekocht hebben want er zitten kadootjes tussen, wel even melden dat Nele haar afdingskills al ferm verbeterd zijn!).

In de buurt ligt één van de weinige tempels van Cao Dai, zowat het esperanto van de godsdiensten met een beetje van alles. Op ons kwam het vooral zeer warrig en bizar over, maar wel eens interessant om mee te maken. Vandaar naar een iets minder vrolijk gebeuren, namelijk de Cu Chi tunnels, waar zeer fel gestreden is tussen de amerikanen en de vietcong. Alweer iets om stil van te worden, ongelofelijk dat de boobietraps die je daar ziet écht tegen mensen gebruikt werden...

Een 2 daagse naar de Mekong delta was het laatste wat op ons programma stond vóór we naar Cambodja reden. Heel veel dingen gedaan en bezocht, zoals tropische fruitgaarden, rijstnoedelfabriekje, cocossnoepjesfabriekje, pagoda met reuzeboeddha's, optreden van een lokaal bandje (niet direct fan van...), boottochtjes en als hoogtepunt de floating market van Can Tho. Een échte drijvende markt en niet zo'n fake toeristisch gebeuren als toen in Bangkok, het was de moeite! 

Nu zitten we in Phnom Penh Cambodja, 240 km van Saigon maar toch hebben we er een hele dag over gedaan, door de slechte wegen en ook wel de nogal ingewikkelde en chaotische grensformaliteiten. Maar ons visum is in orde, we mogen hier efkes blijven. 

Als afsluiter, zoals beloofd, onze Vietnam wist-je-datjes. Wist je dat... er geen verkeersregels zijn... brommers er koning zijn... 'keep walking' de enige manier is om de straat over te steken... de springrolls en het brood superlekker zijn (voor de rest toch iets meer fan van de thaise keuken)... we alle bezochte gebouwen langs achter benaderd hebben (oriëntatie in Vietnam...)...het supersympathieke en behulpzame mensen zijn...er een russische invasie aan de gang is...er ook in mondmaskers modetrends zijn... de 'conical head' zeer fotogeniek is...het harde werkers zijn die niks verloren laten gaan... we zo geïntegreerd waren dat Nele zelfs een dutje deed achter op de moto... ze gigantische kitscherige kerstgrotten bouwen... en dat ze een enorm organisatietalent hebben, ongelofelijk ingewikkeld en wij snapten er niks van, maar het kwam altijd goed.